Het verbieden van ondermijnende organisaties is niet de taak van de gemeente Rotterdam. Dat moet de rechter doen, schrijft burgemeester Aboutaleb aan raadslid Hoogwerf van Leefbaar Rotterdam.

Hoogwerf vroeg in oktober of Aboutaleb bereid was om ‘’islamitische elementen die onze vrije samenleving ondermijnen - zoals moskee-internaten, Syrische weekendscholen, radicale moskeeën zoals Centrum De Middenweg en de Lange Arm van Ankara, waaronder bijvoorbeeld Diyanet-moskeeën, organisaties als Milli Görüs en Turkse weekendscholen – op z’n Frans aan te pakken?

De toevoeging ‘op z’n Frans’ had betrekking op aangekondigde acties tegen radicale islamitische organisaties en personen door de Franse president Macron na de onthoofding van de leraar Samuel Paty door een extremistische moslim. In dat kader werd een aantal organisaties tot vijand van de Franse Republiek bestempeld en op die grond ontbonden.

‘’Hierop kroop de Rotterdamse fractie van Nida - voor wie de vrijheid van salafisten om onze samenleving omver te werpen belangrijker is dan een onthoofde docent- verontwaardigd in de pen om zich aan te sluiten bij de tirades van de Turkse dictator Erdogan en moslimextremisten overal ter wereld’’, schreef Hoogwerf in oktober in haar brief aan Aboutaleb. ‘’Nida wil dat de gemeente haar verontwaardiging over de Franse maatregelen (die als ‘heksenjacht’ worden bestempeld) uitspreekt en bij het Rijk aandringt op het bieden van een 'toevluchtsoord’ voor deze organisaties in Nederland. Maar de Franse maatregelen verdienen geen kritiek of veroordeling, maar steun en navolging.’’

Recent pas kwam pas het antwoord op haar brief: de rechter.

In Rotterdam heeft de aanpak ‘Radicalisering, Extremisme en Polarisatie’ onder andere tot doel ‘’om anti-integratieve en antidemocratische boodschappen geen voedingsbodem te laten vinden binnen de Rotterdamse samenleving’’, aldus Aboutaleb, ‘’Het Rotterdams stadsbestuur is voorstander van een dóórontwikkeling van de driesporenaanpak problematisch gedrag. De driesporenaanpak richt zich op (1) interactie en dialoog, (2) aanspreken en confronteren en (3) verstoren en handhaven. Daarbij is samenwerking met andere overheden, sociale en veiligheidspartners onmisbaar omdat verschillende overheden en instanties verschillende bevoegdheden en rollen hebben. Maar het is de rechter die organisaties kan verbieden.’’